Goed voorbeeld: Voedselbos voor mens en dier

Vingeraflikkende gerechten uit het eigen voedselbos in Geldrop? Dat is nog even afwachten. Maar ondenkbaar is het niet. Dutch-Cuisine.nl gaf althans deze kwalificatie aan gerechten gemaakt van  planten uit voedselbos Groesbeek. Maar dat betrof dan ook de toverkunsten van de gelauwerde chef-kok Emile van der Staak van het Nijmeegse restaurant De Nieuwe Winkel. Zo ver is het voedselbos op Landgoed Kasteel Geldrop nog niet. Maar over een jaar of vijf moet jam, limonade en muntthee uit het eigen voedselbos, geserveerd in de Kasteelhoeve, zeker tot de mogelijkheden behoren.

Pionieren
Het begon een jaar of vier geleden toen IVN en Stichting Landgoed Kasteel Geldrop het idee van een voedselbos omarmden. Plonie de Baar, coördinator werkgroep duurzaamheid IVN, was samen met Bram van Dorp van de stichting een van de pioniers. Een stuk verwilderde grond, begroeid met ondoordringbare bramenstruiken en een enkele boom, werd gemaaid en daarna afgedekt met grote stukken karton en bedekt met compost. En dan maar afwachten wat moeder natuur ervan maakt.

Kijken, denken, doen
Carin Zweerink, opgeleid als hovenier en verbonden aan IVN en het Landgoed, is regelmatig in het voedselbos te vinden. Zij laat zich verrassen door wat er spontaan opkomt en zoekt uit welke combinaties aan planten passen in de biotoop, waar welke plant het beste gedijt en waar nieuwe aanplant een meerwaarde heeft.
De natuurlijke omstandigheden zijn leidend. Toen de grond na de droge beginperiode voor veel planten toch te nat bleek, werd van de nood een deugd gemaakt: door het afgraven van de lager gelegen delen ontstond er een nieuwe biotoop met poeltjes en moerasplanten. En hielden de andere planten weer droge voeten.

Coca-cola en drop
Als je door het voedselbos loopt worden alle zintuigen aangesproken. Zien en ruiken gaat vanzelf, maar als je op een bordje ‘coca-cola ‘ziet staan, wrijf dan eens voorzichtig over de fijne, geurende blaadjes en ruik aan je handen. De citroengeur doet denken aan coca-cola, wellicht een van de geheime ingrediënten? Het is de eetbare Artemisia of Citroenkruid.
De eveneens eetbare en naar anijs ruikende Dropplant of Agastache staat nog op het lijstje van Carin om aan te planten. Zij geeft aan dat veel planten eetbaar zijn: smeerwortel, zuring (jonge blad), watermunt, brandnetel, hondsdraf, linde en toona zijn nu al te vinden in het voedselbos. De plots in groten getale tevoorschijn gekomen koekoeksbloem is dan weer voer voor vogels en insecten.

Biodiversiteit en educatie
De combinatie van afwachten wat de natuur geeft, flexibel omgaan met natuurlijke omstandigheden en doordachte aanplant, levert een keur aan inheemse soorten op die dienen als voedsel voor mens en dier. Beneden en boven de grond: alles is met elkaar verbonden en vormt zo een natuurlijke kringloop. Het bos houdt zich over een paar jaar min of meer zelf in stand als er een natuurlijk evenwicht is bereikt. Bezoekers kunnen dan, uiteraard met mate, proeven van bijvoorbeeld de bessen als de jonge aanplant tot wasdom is gekomen. 
Plonie geeft enthousiast aan dat voor IVN, met als kerntaak natuureducatie, het voedselbos een unieke plek is waar je de relaties in de natuur niet alleen kunt uitleggen maar ook kunt laten zien. Een plek om de natuur van dichtbij te beleven.

Wil je in eigen tuin de diversiteit vergroten dan heeft Carin nog een simpele tip: plant eens wat bladgroenten of kruiden tussen de bloemen en sierplanten. Zo heb je ook ’s winters meer kleur in je  tuin.